تمام دلنوشتهایم را برای تو می نگارم برای تو که همراه و همراز منی ...

تمام ترکهایت را میشمارم هر بار که بر زمین میخوری باخود نجوا میکردم دیگر توان برخواستن نداری ولی باز تو تمام تکه های پخش شده را به هم پیوند میزدی نمیدانم این هزار تکه دگر دل میشود یا نه اما اگر این تکه ها باز هم دل نشود من قدر تو را میدانم ...

میدانم که باز به تمنای نگاهم میسازی ...

من فقط میخواهم ببارم ...ببارم تا شاید این خاک حال و هوای باران بگیرد ...

باران ...باران ...باران ...